Kancelaria zakończyła prawomocnym wyrokiem kolejną sprawę o odszkodowanie za nieudany urlop przeciwko jednemu z największych biur turystycznych w Polsce. Sąd w całości podzielił argumentację faktyczną i prawną pozwu i uwzględnił niemal wszystkie roszczenia poszkodowanych. Nie mniej ważne w toku sprawy było zaangażowanie klientów już na etapie gromadzenia materiału dowodowego w czasie trwania urlopu, polegające na dokumentowaniu rozbieżności pomiędzy ofertą organizatora wycieczki a faktycznym stanem na miejscu. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu klienci uzyskali środki pieniężne stanowiące około 60% ceny wycieczki.
Przypomnieć należy, że zgodnie z treścią art. 50 ust. 1 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach: „Podróżnemu przysługuje obniżka ceny za każdy okres, w trakcie którego stwierdzono niezgodność, chyba że została ona spowodowana wyłącznym działaniem lub zaniechaniem podróżnego.”. Orzecznictwo sądowe niejednokrotnie powoływało się na ww. podstawę prawną przy zasądzeniu uczestnikom wycieczki odpowiedniego zwrotu kosztów wycieczki (tu przykładowo: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział Cywilny z dnia 27 stycznia 2011 r. sygn. akt VI ACa 771/10 oraz Sądu Apelacyjnego Warszawie VI Wydział Cywilny z dnia 27 stycznia 2010 r. sygn. akt VI ACa 585/10).
Przy ustalaniu wysokości żądania o zwrot ceny wycieczki posiłkować się można tzw. Tabelą frankfurcką. Pod tym pojęciem rozumie się orzeczenie 24. Izby Cywilnej LG F., w którym sąd ten, dostrzegając konieczność ujednolicenia orzecznictwa w zakresie odpowiedzialności organizatorów w przypadku umowy o podróż, wskazał wady podróży i procentowe wysokości odszkodowania, jakie powinien otrzymać turysta. Wskazać należy, że chociaż dokument ten nie stanowi aktu normatywnego, lecz na jego istotność i pomocniczy charakter przy wyliczaniu wysokości obniżki ceny, o której mowa w art. 50 ustawy i imprezach turystycznych i usługach powiązanych, wskazuje choćby jego powszechne stosowanie w orzecznictwie sądowym, a także rekomendacja ze strony Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (por. Ochrona podróżnego na tle ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych – analiza porównawcza, IKAR 2018, nr 4, Legalis/el). Stopa procentowa wskazana w Tabeli frankfurckiej stanowi bonifikatę dla klienta biura turystycznego i jest obliczana jest od łącznej ceny wycieczki.
Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 13.04.2022 r. (sygn. akt XIV 659/21)
„W tym miejscu należy zaznaczyć, że dokonując wyliczeń należnego powódce świadczenia Sąd przyjął za podstawę całościową cenę imprezy turystycznej wynikającą z umowy, a określoną na poziomie 9320 zł. W tym zakresie strona pozwana podnosiła co prawda, że z uwagi na fakt, iż zarzuty powódki kierowane są wyłącznie do nieprawidłowości, jakie miały wystąpić w związku
z realizacją usługi hotelowej, to ewentualna obniżka ceny imprezy turystycznej powinna odnosić się wyłącznie do kosztów związanych z zakwaterowaniem. W tym zakresie przedstawiła dowód w postaci wydruku zestawienia kosztów składających się na całkowitą imprezę ceny turystycznej, z którego wynikało, że koszty pobytu w hotelu to łącznie 6046 zł. To tę kwotę strona pozwana podawała jako podstawę potencjalnych obliczeń. W ocenie Sądu stanowisko to jednak nie zasługuje na uwzględnienie. […] słusznie zostało podniesione, że dokument ten ma charakter jedynie wewnętrzny i stosowany był wyłącznie w ramach stosunków wewnętrznych u strony pozwanej. […] Zestawienie to zostało przedstawione dopiero w ramach niniejszego postępowania jako podpora argumentacji prezentowanej przez stronę pozwaną. Stąd też zdaniem Sądu brak jest podstaw do zastosowania przy wyliczaniu potencjalnych świadczeń na rzecz powódki innej kwoty niż całościowa cena, jaką zapłaciłaby za udział w imprezie turystycznej.”
Wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 24.01.2020 r. (sygn. akt X C 634/19):
„Sąd nie podzielił stanowiska pozwanego, zgodnie z którym powód niezasadnie domaga się obniżenia kosztu całej imprezy turystycznej, gdy tymczasem cena obejmowała świadczenia, co do których nie zgłaszał on żadnych zastrzeżeń, oraz że obniżeniu powinna podlegać cena pobytu w hotelu, a nie również koszt zakupu biletów lotniczych, ubezpieczenia, czy opłat lotniskowych. Niewątpliwie umowa o imprezę turystyczną została zawarta jako pewien pakiet usług. Cenę określono jako całkowity koszt wszelkich usług, a nie jej poszczególnych składników. Należy mieć na uwadze, że powodowie nie byli zainteresowani przelotem samym w sobie. Służył on jedynie dotarciu przez nich do miejsca docelowego, w którym mieli spędzić urlop.”
Wyrok Sądu Rejonowego w Człuchowie z dnia 29.10.2019 r. (sygn. akt I C 177/19):
„Sąd, biorąc pod uwagę zastrzeżenia powoda uznał, ze roszczenie dotyczące odszkodowania rekompensującego obniżony standard wypoczynku w hotelu, który był niezgodny z zapewnieniami pozwanego jako organizatora imprezy turystycznej jest zasadne i należy się odszkodowanie w kwocie 3190 zł, stanowiące 40 % wartości ceny.”.
Orzecznictwo sądowe oraz praktyka kancelarii pozwala na skuteczne dochodzenie roszczeń od organizatorów usług turystycznych (biur podróży), które w zależności od rodzaju uchybień (rozbieżności pomiędzy ofertą a stanem faktycznym na miejscu) może wynosić od 20 do nawet 60-70% ceny wycieczki.
Basiewicz Kasprzyk Kancelaria Radców Prawnych w ramach specjalizacji prowadzi doradztwo związane z dochodzeniem roszczeń od ubezpieczycieli za szkody powstałe w wyniku wypadków komunikacyjnych oraz reprezentuje klientów w postępowaniach polubownych i sądowych. Zachęcamy do kontaktu poprzez wiadomość e-mail na adres biuro @ basiewiczkasprzyk.pl lub telefonicznie pod nr: (71) 307-02-23.
Autorem niniejszej publikacji niestanowiącej porady prawnej jest Basiewicz Kasprzyk Kancelaria Radców Prawnych Sp. p. z siedzibą we Wrocławiu.
www.basiewiczkasprzyk.pl
