Kancelaria zakończyła prawomocnym wyrokiem kolejną sprawę o zadośćuczynienie za zmarnowany urlop przeciwko jednemu z największych biur turystycznych w Polsce. Sąd w całości podzielił argumentację faktyczną i prawną pozwu i uwzględnił niemal wszystkie roszczenia poszkodowanych. Nie mniej ważne w toku sprawy było zaangażowanie klientów już na etapie gromadzenia materiału dowodowego w czasie trwania urlopu, polegające na dokumentowaniu rozbieżności pomiędzy ofertą organizatora wycieczki a faktycznym stanem na miejscu. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu klienci oprócz odszkodowania stanowiącego około 60% ceny wycieczki również zadośćuczynienie po 1.000 zł.
Przypomnieć należy, że zgodnie z treścią art. 50 ust. 1 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach: „Podróżnemu przysługuje obniżka ceny za każdy okres, w trakcie którego stwierdzono niezgodność, chyba że została ona spowodowana wyłącznym działaniem lub zaniechaniem podróżnego.”. Orzecznictwo sądowe niejednokrotnie powoływało się na ww. podstawę prawną przy zasądzeniu uczestnikom wycieczki odpowiedniego zwrotu kosztów wycieczki (tu przykładowo: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział Cywilny z dnia 27 stycznia 2011 r. sygn. akt VI ACa 771/10 oraz Sądu Apelacyjnego Warszawie VI Wydział Cywilny z dnia 27 stycznia 2010 r. sygn. akt VI ACa 585/10).
W myśl przepisów ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych podróżnemu przysługuje odszkodowanie lub zadośćuczynienie za poniesione szkody lub krzywdy, których doznał w wyniku niezgodności. Organizator turystyki niezwłocznie wypłaca odszkodowanie lub zadośćuczynienie. Przywołany przepis art. 50 ust. 2 ustawy definiuje zatem zasady przyznania tzw. zadośćuczynienia za zmarnowany urlop. Korzystając z usług świadczonych przez podmiot zajmujący się profesjonalnie danym rodzajem działalności, klienci oczekiwali świadczenia w pełni adekwatnego do zapłaconej ceny. Tymczasem warunki im zaoferowane nie odpowiadały umówionemu standardowi hotelu. Realizacja programu imprezy turystycznej nie może być oceniana tylko i wyłącznie przez pryzmat starannego działania, ale i przez pryzmat osiągniętego rezultatu. Umowa o świadczenie usług turystycznych jest bowiem umową mieszaną - nie tylko starannego działania, ale również rezultatu. To rezultat wyznacza granice zrealizowania obowiązku. Jeśli nie został osiągnięty, to znaczy, że cel podróży, na który godził się konsument, również nie został osiągnięty. (za: wyrok Sądu Rejonowego w Jaworze I Wydział Cywilny z dnia 10.05.2016 r., sygn. akt I C 162/15).
Roszczenie o zadośćuczynienie oparte o treść art. 448 w zw. z art. 23 i 24 k.c. i znajduje uzasadnienie również w ostatnim orzecznictwie Sądu Najwyższego. W uchwale z dnia 24 marca 2011 r. (sygn. akt: I CSK 372/10) Sąd wskazał, że choć w katalogu dóbr osobistych nie można doszukiwać się dobra w postaci prawa do niezakłóconego odpoczynku, to „Nie można jednak wykluczyć, że w niektórych sytuacjach działanie (zaniechanie) organizatora turystyki, prowadzące do „zmarnowania urlopu”, będzie jednocześnie naruszeniem jakiegoś dobra osobistego, w tym w szczególności zdrowia albo nietykalności lub wolności osobistej”. Dobrem osobistym, które zostało naruszone może być zatem psychiczne Klientów, którzy z powodu stresu i postawienia ich w wysoce niekomfortowej sytuacji, doznali krzywdy wymagającej stosownej rekompensaty.
Potwierdzenie możliwości dochodzenia tzw. zadośćuczynienia za zmarnowany urlop potwierdza orzecznictwo sądowe, w szczególności wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2020 r. III CSK 343/17, w którym to stwierdzono, iż: „Naprawienia szkody niemajątkowej (zadośćuczynienia za krzywdę) można żądać tylko w wypadkach przewidzianych przez ustawę, a więc de lege lata
w ramach reżimu odpowiedzialności deliktowej (por. art. 445 i art. 448 k.c.) oraz - na podstawie art. 50 ust. 2 ustawy z 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych - jako zadośćuczynienia za zmarnowany urlop.”
Orzecznictwo sądowe oraz praktyka kancelarii pozwala na skuteczne dochodzenie roszczeń od organizatorów usług turystycznych (biur podróży), które w zależności od rodzaju uchybień (rozbieżności pomiędzy ofertą a stanem faktycznym na miejscu) może wynosić od 20 do nawet 60-70% ceny wycieczki oraz dodatkowo kwoty oscylujące w granicach od 1 do nawet 3 tysięcy złotych dla każdego z poszkodowanych. Roszczeń można dochodzić łącznie w ramach jednego postępowania
Basiewicz Kasprzyk Kancelaria Radców Prawnych w ramach specjalizacji prowadzi sprawy o odszkodowania i zadośćuczynienia za zmarnowany urlop oraz reprezentuje klientów w postępowaniach polubownych i sądowych. Zachęcamy do kontaktu poprzez wiadomość e-mail na adres biuro @ basiewiczkasprzyk.pl lub telefonicznie pod nr: (71) 307-02-23.
Autorem niniejszej publikacji niestanowiącej porady prawnej jest Basiewicz Kasprzyk Kancelaria Radców Prawnych Sp. p. z siedzibą we Wrocławiu.
www.basiewiczkasprzyk.pl
